Unico Hijo

Wala na naman sina Mommy at Daddy. Halos nakasanayan ko na ang mag-isa. Mas mainam na rin 'yon kasi pag nandito sila, palagi silang nag-aaway. Kahit awatin ko pa sila hindi nila ako pinakikinggan. Madalas hindi na nga ako lumalabas sa kwarto. Sobrang sakit kasi na makita silang nag-aaway.

Isang gabi pagbaba ko galing sa kwarto'y naabutan kong umiiyak si Mommy habang sinisigawan ni Daddy.

"Kasalanan mo ang lahat ng ito David, kasalanan mo!" Pagtangis ni mommy.

"Alam kong walang kapatawaran ang ginawa ko. Ngunit hindi ko sinasadya at hindi ko rin naman ginustong malunod ang nag-iisang anak natin sa dagat..."