Mananahi
Sa aming baryo, hinahangaan ako ng mga tao sa sobrang galing kong manahi. Bansag na nga nila sa akin ay "taong gagamba" dahil sa tulin ng mga daliri kong kumilos upang manahi ng makukulay na damit. Dagdag pa rito, mas nagugustuhan nila ang tinatahi ko kapag may bulsa sa magkabilang gilid.
Gamit lamang ang simpleng karayom, sinulid at makina sa pagtahi ay kumikita na ako — hindi lang iyan, triple pa.
Halos karamihan ay pumupunta sa aking bahay lalo na ang mga tambay at mga kalalakihan.
"Pareng Makoy! Tapos na ba ang 'pinatahi kong damit?" panimulang saad ni Marky sa akin habang ako ay nakaupo tapat ng makina.
"Ah, oo, p're. Kunin mo riyan sa may pinto nakasabit." sambit ko sabay bulong sa kaniya na...
"Siguraduhin mong hindi ka mahuhuli ng pulis na bagong kapitbahay ko. Os'ya, buweno, nariyan sa bulsa ang droga."
"Ito, bayad ko." wika niya sabay kindat.
...
Young Pilipinas Flash Fiction
💛💛💛