Kulay at Pag-asa

A poem about unity and hope

Ang pagkakaisa ay hindi isang kaugalian

na dapat lang gawin tuwing darating ang kapaskuhan,

ito ay isang mabuting gawi na dapat taglay ng 'sang katauhan,

walang hinihintay na panahon ng pagbibigay at pagpapatawad ang pusong hangad ang kasiyahan.

Taglayin natin at pagyabungin ang pag-ibig

na sa atin ay sumagip at bumuhay,

ipamahagi at palaganapin sa daigdig

araw-araw maghatid ng ngiti at pag-asa—magsilbi tayong kulay.

Buksan ang ating mga kamay

tanganan silang mga bulag magmistulang gabay,

iabot ang ating bisig

maging lakas para sa mga walang kakayahang tumindig.

Iisantabi ang galit

ipalaganap ang pagmamahal

ugaliing huwag makasakit

kapwa ay igalang—ipagdasal.

...

Young Pilipinas Poetry