Babangon ang Bawat Magsasaka

A poem about supporting and motivating our farmers

Noo'y tila isang anino sa lipunan

Hindi napapansin sektor sa kanayunan

Silang mga maghapong nakayuko sa initan.

Naisasawalang bahala at hindi napahahalagahan,

Dugo at pawis nilang ipinupuhunan.

Walang nakakakita sa kanilang kahalagahan,

Na sila ang dahilan kung bakit may laman ang tiyan.

Na sa bawat magandang ani sa 'ting sakahan,

At pagtaas ng produksyon sa taniman,

Dulot ay pag-unlad ng ekonomiya na sagot sa kahirapan.

Ngayo'y mababago na ang nakaraan

Makaaahon na tayo sa putikan

May kasangga na para sa kaunlaran.

Mayroon nang kakampi at makakapitan,

Silang mga magsasaka ng ating bayan.

Pag-unlad ng isa ay pag-unlad ng lahat,

Walang maiiwan—samasa-samang aangat

Lakas ng isa, lakas din ng bansa.

Wala nang magugutum biyaya'y dadagsa,

Babangon tayo! Babangon ang bawat magsasaka.

...

A Young Pilipinas Poem