Angela; Buhay Ko!

Ako'y talipantas; umibig sa anghel,

Mula ka sa taas; bumaba sa lebel,

Ika'y walang pili; dumildil sa asin,

Sarili'y in'akma; hirap may danasin.

Noon ako'y salot; walang paroonan,

Sinagip mo ako; at 'yong tinanganan,

Pariwarang landas; sa droga'y iniwas,

Tinanggap nang buo; magkaibang landas.

Kutsaritang ginto; 'yong sinakripisyo,

Madungis mong kamay; gamit na panubo,

Higaang malambot; nando'n sa palasyo,

Tiniis ang tigas; lamig ng simento.

Salamat Anghela; sa'yong pagmamahal,

Hiling ko sa Dakila; walang pagpapagal,

Masaganang buhay; tsaka kalusugan,

Ilayo sa unos; at kabaluktutan.

Pangako ko sinta; ako'y aagapay,

'Di ka iiwan; sayo'y aantabay,

Ika'y 'sang prinsesa; ilaw at liwanag,

Iingatang lubos; hindi papatinag.

--By _JaiJai

Ronjo Cayetano, 25 years old, from the province of Oriental Mindoro. He started writing poems when he was paralyzed and considers this hobby as a medication for his soul; to overcome depression.